Anne – Baba arasındaki Evlilik İlişkinin

Çocuklar Üzerindeki Etkisi

·       Öncelikle eşinin yanında kendini “tam bir kadın” – “tam bir erkek” olduğunu hisseden bir insan çocuğu olduktan sonra kendinin  “anne” – “baba”  olduğunu hisseder.

·       Kendi ihtiyaçlarını karşılayabilen, eşinin isteklerini fark edip yerine getirebilen kişi çocuklarının ihtiyaçlarını da anlayıp karşılayabilir.

·       Mutlu bir karı-koca ilişkisine sahip eşler çocuklarına mutlu bir ortam sağlayabilirler.

·       Anne-Baba çocuğuna nasıl davranmaya çalışırsa çalışsın, çocuklarına ancak kendi içlerindeki duyguyu yansıtabilirler.

·       Eşinin ve evinin sorumluluğunu alabilen kadın-erkek, çocuklarının sorumluluğunu alabilir.

·       Kendi yuvasının, büyüdüğü yerden farklı bir yuva olduğunu fark eden anne-baba, çocuklarına gerçekçi yaklaşabilir.

·       Çocukça ihtiyaçlarını zamanında karşılayabilmiş, doyurabilmiş anne-babalar kendilerini oldukları yaşta hisseder ve çocuklarının da çocuk olduğunu hissederek onları anlayabilirler. Böylece çocuklarıyla çatışmaya girmez, sorunlarına yardımcı olabilirler.

·       Anne-Baba “yuva”ya ne ektiklerini çocuklarının davranışlarından ve ruh halinden anlayabilirler.

·       Anne-Baba ister severek ister görücü usulüyle evlenmiş olsun, evliliğini sürdürmesi ve özellikle de çocuk dünyaya getirmesi ile birlikte bir yuvanın sorumluluğunu almış demektir.

·       Anne-Babalar önce birbirlerine karşı saygı duymalı, çocukları ile ilgili konularda anlaşma sağlayarak tutarlı, birbiriyle uyumlu davranışlar sergilemelidirler. Ancak anne-babasının birbirine saygı gösterdiğini, birbirini anladığını gören bir çocuk güvenli bir yuvada yaşadığını hissedebilir.